Van het lintdorp Vriezenveen, waar een kachelmuseum en een touwtrekvereniging de meest opzienbarende verschijnselen zijn, verwacht je niet dat het ooit een centrum van internationale handel was. Toch flikten die Vriezenveners het om in de 18e en 19e eeuw ver over de grenzen heen hun geld te verdienen.

Centrum van internationale handel

In Vjenne, zoals de bewoners hun dorp liefkozend noemen, is verder niet zoveel spannends te beleven. En dat vinden Vriezeveners helemaal niet erg. Ze zijn trots op wat ze wél hebben. Een windkorenmolen, de zestiende-eeuwse boerderij Peddemors, de Engbertsdijkvenen, waar je nog levend hoogveen met bijzondere flora en fauna vindt, een Veenmuseum… eigenlijk best veel voor een dorp met nog geen 14.000 bewoners.

Historie

In het Russische Sint-Petersburg stichtten deze zogeheten Rusluie winkels, naaischolen en handelshuizen. Toch niet gek voor een paar ‘boeren en boerinnen uut Twente’. Als je je los kunt rukken uit het kachelmuseum in Fini’s Hoeve – de eigenaar heeft meer dan 400 exemplaren verzameld - loop dan ook even naar het Historisch Museum. Dan kom je alles te weten over de Russische betrekkingen van Vriezenveen.

Zdorovje!

Kijk, het dorp Vriezenveen is geen Sint-Petersburg, maar het zal ons niet verbazen dat er nog wat Russische invloeden te vinden zijn. Als we op een van de terrassen aan de zes kilometer lange dorpsstraat met woonhuizen, winkels en cafés gaan zitten, weten we wel wat we bestellen. Een wodka, natuurlijk. Na zdorovje! (Proost, mocht je de Russische taal niet machtig zijn.)