Liefde op het tweede gezicht

Marinus van den Berg over Twente: Kostbare Vriendschappen

  • Geschreven door Marinus
  • 3 minuten opladen
  • 586 x bekeken

In ‘Liefde op het tweede gezicht’ vertellen bekende en minder bekende (oud)inwoners van Overijssel over doodnormale plekken. Die zij dankzij verrassende details of herinneringen zo bijzonder vinden. Dit kan een ogenschijnlijk simpel grasveldje in het dorp zijn, waar vroeger een gebouw heeft gestaan die van belangrijke culturele waarde is geweest. Wat betekent deze plek voor hen? Ontdek het in dit verhaal!

KOSTBARE VRIENDSCHAPPEN

“Kom je nog vaak in Twente?
“Als Twente zo mooi is, waarom kom je er dan niet weer wonen?”
Deze vragen kreeg ik in een week waarin ik te gast bij Droste’s eten en drinken in Tubbergen. Daar op de Viersprong waar de bussen voor deur stoppen, in deze herberg met de sfeer “van een huiskamer waar alles klopt,” hebben ze al jaren weet van oosterse gastvrijheid. Ik was die week bij Boekhandel Broekhuis in Hengelo voor de presentatie van mijn boek Dicht op de dag. Twente zou arm zijn zonder de boekhandels Broekhuis in Almelo, Hengelo, Enschede en Oldenzaal. Leo Fijen (KRO | NCRV) mailde me dat het een zachte en kwetsbare presentatie was. Door mijn werk in Twente vanaf 1983 tot 1998 had ik ook weet van de kwetsbaarheid en de kracht van meerderen die gekomen waren. Die avond vertelde ik ook van de gekruide gehaktballen op NS-station Oldenzaal. Misschien wel het schoonste station van Nederland dank zij mensen die men wel eens moeilijke plaatsbaren op de arbeidsmarkt noemt.

Station Oldenzaal
Station Oldenzaal

Maar er is nog zoveel meer mooi in Twente. Haar glooiende landschappen, de schone boerenerven, het Twentepad, Twickel en zeer apart is hotel restaurant Seventer achter de oude Blasius waar de stamppot reden is om er weer te komen. Over Twente schrijven als over een geliefde is niet moeilijk. Het is de streek met voor mij kostbare vriendschappen en de herinnering aan heel veel mensen, maar ook aan wandelen en fietsen. Twente is als een mooie tuin met pannenkoeken bij de Molen van Bels of zitten bij Tante Sien in Vasse. Ze hebben er het stadje Ootmarsum met onder meer de galerie van topkunstenaar Annemiek Punt. Ze hebben er in Geerdijk aan het kanaal waar je nog net in Twente bent, een onverwacht eigenzinnige Mariapel. Een opvallend rustpunt. Ik ben geboren op het Sallandse platteland en ik kan Twente extra waarderen, omdat ik ook geniet van iemand als Fadi uit Turkije met haar lunchroom op het Noordereiland in Rotterdam en van de jongeren in Heilige Boontjes, voorheen een politiebureau aan het Eendrachtsplein waar niet zulke heilige jongens en meisjes hun best doen om weer mee te doen. Ook hier in deze wereldstad voel ik me thuis.

Geschreven door Marinus

Geboren in Boerhaar bij Wijhe, op school in Azelo en het gymnasium van de paters Karmelieten in Zenderen. Vijftien jaar pastor en geestelijk verzorger in het dekenaat Almelo. Woont nu in Rotterdam en leeft in nawerktijd. Aandacht voor rouw, zingeving en levenseinde vragen.
Meerdere publicaties bij uitgeverij Ten Have
In 2019 verscheen Dicht op de dag.