Boeskoolroute

Judithhoeve

De Judithhoeve is genoemd naar de dochter van Helmich Benjamin Blijdenstein. Onder zijn leiding is het landgoed aangelegd met boerderij, akkers en landschappelijk gelegen weilanden, op gronden die door zijn vader waren aangekocht.

Evenals zijn vader heeft Helmich Blijdenstein een belangrijke bestuurlijke rol gespeeld in de Nederlandse Heide Maatschappij.

Natuurgebied Boerskotten

Bosrijk natuurgebied met ook weidegrond nabij Losser en De Lutte. Prachtig om te wandelen.Van de graslanden is de veel te voedselrijke bovenlaag weggehaald. Op de armere ondergrond groeien nu weer klokjesgentiaan en orchideeën.

Tuinkoepel

Op deze top heeft ooit de theekoepel gestaan die nu op het landgoed “Boerskotten” te bewonderen is. Nu staat er een nieuwe theekoepel, in de oude stijl herbouwd in 2012. Vanuit de theekoepel had men vroeger een schitterend uitzicht over de omgeving, toen nog overwegend heidevelden.

Mariakapel Lossers Voetpad

Dit kapelletje is gebouwd op de grens van de marken De Lutte en Berghuizen, uit dankbaarheid omdat de bewoners uit de directe omgeving van Zuid Lutte en Zuid Berghuizen (dat destijds tot de gemeente Losser behoorde) tijdens de oorlogshandelingen in de Tweede Wereldoorlog gespaard zijn gebleven voor

Duivelssteen

De Duivelssteen laat mooi zien hoe mensen lange tijd met de inrichting van het landschap omgingen. In de middeleeuwen werd het Twentse platteland verdeeld in markegronden: gezamenlijke boerenakkers en weilanden. De gronden werden gemarkeerd met bomen en grote stenen.

De steen dankt zijn naam aan de vorm: de bovenkant lijkt op het oor van de duivel. Dat de steen mystieke krachten bevat, staat volgens de plaatselijke bevolking vast. 's Avonds passeert bijna niemand de steen onopgemerkt.. Mooi dat jij er nu ook even bij stil staat.

Hoge Venterink

Ecologen noemen natuurgebied Hoge Venterink een ‘A-locatie bos’, vanwege de zeer zeldzame inheemse boomsoorten. Tussen de stukken die zijn ingeplant met uitzonderlijke soorten, zijn ook gedeeltes onbeplant gebleven. Daar kunnen andere bomen zich spontaan vestigen, zodat een gemengd bos ontstaat.

Plechelmus Basiliek

In de historie van Oldenzaal weerspiegelt zich de strijd tussen de Oranjes en de Spaanse Koning Philip II. Na veel strijd is de bevolking overwegend katholiek gebleven en de basiliek wordt nog steeds gebruikt voor kerkdiensten.

De St. Plechelmusbasiliek in het centrum van Oldenzaal is een van de vroegste voorbeelden in Nederland van zandsteenarchitectuur. Van het uit het Duitse Bentheim afkomstige zandsteen werden in de stad vele korenspiekers, herbergen, koopmanshuizen en kloosters gebouwd.

Michgoriushuis

Huis uit circa 1650 waarvan de topgevel rond 1680 tot stand kwam. De geveltrappen zijn voorzien van gebeeldhouwde zandstenen klauwstukken. De leeuwenkoppen hebben mensentanden! De bekende arts Guillaume Landreben Michgorius woonde rond 1850 in dit huis.

Markesteen tussen wegen

Midden over wat nu de heuvel is, loopt een eeuwenoude grens: die tussen de marke Berghuizen en de marke Deurningen en midden op de heuvel ligt een markesteen. Op de kadastrale kaart uit 1832 zien we dat hier vlakbij de oude wegen van Oldenzaal naar Hengelo en Borne zich splitsten.

Dus verwacht je op die splitsing de markesteenlocatie. Vreemd genoeg is dat niet zo. En zelfs ligt de markesteenlocatie niet aan een van die twee wegen, maar er tussen in. Wellicht komt dat omdat de markegrens van ouder datum is dan deze wegen.

Erve Huiskes

Erve Huiskes bevindt zich op recreatiegebied het Hulsbeek. Op het erf staan de ontginningsboerderij uit 1907, de oude paardenschuur uit 1900 en een groot aantal oude eiken. De oude schuur was in vroeger gebruik voor de stalling van paarden voor de textielfabrikant Gelderman die op het buitenhuis op

erve het Hulsbeek woonden. De boerderij was eigendom van de Heidemij waarna de Regio Twente de boerderij in bezit kreeg. Momenteel wordt het erf bewoont door de familie Vink en dient de deelruimte en de schuur een maatschappelijke functie.

Het Hulsbeek

Het Hulsbeek is een toplocatie gedurende het hele jaar. Het maakt niet uit hoe oud je bent, iedereen kan ontspannen en plezier beleven in en rond de zwemvijvers. Je mag zelfs barbecueën op speciaal daarvoor aangelegde betonplaten op zonneweide 1.

Watermolen

Twente heeft veel te lijden gehad tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Plunderingen en brandschattingen door beide kampen kwamen met regelmaat voor. Waarschijnlijk onder invloed van oorlogsgeweld ‘sneuvelde’ ook de Hulsbeker watermolen. De molen brandde in 1589 volledig af, waarna deze in 1632 weer

werd herbouwd. Daarna functioneerde de molen tot 1749. In het water kun je nog de middeleeuwse stenen zien liggen. Deze heten Kloostermoppen.

Heuvel Springertuin

Het zand voor de heuvel is het zand dat bij het graven van de vijver is vrijgekomen. Kijk ook eens naar de padenstructuur. Spannende kromme paadjes. Typisch voor Leonard Springer, die de tuin ontworpen heeft. Inmiddels ruim 100 jaar geleden.

De paden zijn zo, dat je een behoorlijk eind kunt lopen door de tuin, zonder twee keer over hetzelfde stuk te gaan.