Landgoed met kasteel Weldam

Landgoed Weldam is één van de grotere landgoederen van Oost-Nederland. Het middelpunt van dit eeuwenoude landgoed is het kasteel met haar tuin. Verder bestaat uit het landgoed uit bossen, akkers, weilanden, beken, karakteristieke lanen, monumentale huizen en boerderijen.

Landgoed Weldam is gelegen in zuidwest Twente, tussen Goor en Diepenheim. Dit landgoed is één van de grotere landgoederen van Oost- Nederland en particulier bezit.

Open voor publiek?
Het kasteel is niet toegankelijk voor publiek. De tuin en het landgoed wel.

Dwalen door de tuin
De tuin van kasteel Weldam is een voorbeeld van laat negentiende-eeuwse restauratie van de zeventiende-eeuwse baroktuinen. Deze manier van aanleg wordt wel "style mixte" of neobarok genoemd. Je kijkt je ogen uit! De tuin is op werkdagen geopend en entree betaal je aan de tuinman. Rondleidingen zijn mogelijk op aanvraag via .

Doolhof
In de tuin van Weldam vind je ook een doolhof. Wie vindt als eerste de weg en geniet van een prachtig uitzicht? Ook ontzettend leuk voor kinderen!

Luiken
De boerderijen en huizen die behoren tot het landgoed, zijn te herkennen aan de luiken in de kleuren zwart en geel.

Routes over het landgoed
Het landgoed is opengesteld voor wandelaars en fietsers. Er zijn een drietal routes uitgezet met gekleurde paaltjes. Het is niet toegestaan om buiten de paden te treden.

Geschiedenis
Het erve en goed Weldam wordt voor het eerst genoemd omstreeks 1380. Wolter van Weldamme werd toen door de Bisschop van Utrecht beleend met “den Weldam vor des Stichts leen – gheleghen in den kerspel van Gore”,

Negen jaar later, op Sint Jacobsdag 1389, begint dan de geschreven geschiedenis van het huis Weldam met het charter dat zich nog steeds in het huisarchief bevindt.Daarin geeft Wolter van Weldamme het huis Weldam als onderpand voor schuld aan zijn schoonzoon Willem Splinter, getrouwd met Griete van Weldamme.

Kennelijk kon Wolter van Weldamme de geldsom niet terugbetalen, want in 1392 werd de schuldeiser Willem Splinter met het goed beleend. Deze overleed in 1411, waarna diens zoon Wolter met het goed werd beleend. In 1415 werd Weldam verkocht aan Johan Sticke. Na 1415 is Weldam altijd door vererving naar de opeenvolgende eigenaren gegaan.

In 1506 trouwde Jutte Sticke, een kleindochter van Johan Sticke, als Weldammer erfdochter met Johan (III) van Twickelo, die het goed Twickel bij Delden bezat. Vanaf dat moment raakten de geschiedenissen van Weldam en Twickel met elkaar vervlochten.

Als in 1539 Judith, de dochter van Johan en Jutte, Weldam erft en trouwt met Unico Ripperda, gaan Weldam en Twickel weer hun eigen weg. Onder de Ripperda’s groeide de invloed van Weldam. Zo rond het begin van de Tachtigjarige Oorlog werd het nu nog bestaande rechthoekige achterste gedeelte van het huis gebouwd op een vierkant omgracht terrein. Van het gebouw wat er daarvoor moet hebben gestaan is niet veel bekend.

In de 17e eeuw werden de twee zijvleugels, de bouwhuizen en het voorplein met de monumentale poort gerealiseerd. In die tijd kwam ook het tuinencomplex met grachten tot stand. Dat was een geometrische renaissancetuin vermoedelijk op basis van een oudere geometrische tuin.

Door vererving kwamen in 1751 Twickel en Weldam weer samen als één bezit. Nu in handen van de familie van Wassenaer. Toen in 1877 Maria Cornelia barones van Heeckeren van Wassenaer trouwde met Willem Carel Philip Otto graaf van Aldenburg Bentinck en Waldeck-Limpurg, bracht zij haar erfdeel, landgoed Weldam, mee ten huwelijk.

Het huis, dat lange tijd had leeggestaan of verhuurd was geweest, werd in 1879 geheel verbouwd om geregeld gebruikt te worden door het jonge echtpaar. De tuinen werden opnieuw aangelegd en aan de achterzijde van het kasteel verrezen een vierkante en een achtkantige toren. De jongste dochter Isabelle erfde uiteindelijk Weldam. Zij was in 1914 met graaf Wilhelm zu Solms-Sonnenwalde getrouwd.