Nureyev
Rudolf Nureyev is de beste balletdanser aller tijden. Zijn leven zit echter vol hobbels. Jan Kooijman speelt op dinsdag 14 maart in het Wilminktheater de voorstelling Nureyev – Je leeft zolang je danst waar dans en toneel elkaar ontmoeten en waar blijkt dat er geen betere danser was dan Nureyev.
Het is 7 oktober 1992. Het toneel van de Opéra in Parijs. De dag erna gaat het ballet La Bayadère in première, in een choreografie van Rudolf Nureyev. Nureyev, 54 jaar oud, heeft zojuist een generale repetitie gezien en is niet blij.
Het gaat niet goed met Nureyev. Een tijd geleden kreeg hij de diagnose AIDS en hij weet dat hij stervende is. La Bayadère is het laatste ballet is waar hij ooit aan zal werken. Het is een afscheid van de dans. Het is een afscheid van het leven. Dus er hangt veel van deze voorstelling af.
Als Nureyev begint te praten, vertelt hij aanvankelijk over La Bayadère. Maar vertellend over het ballet, vertelt Nureyev over zijn leven. In 1961 heeft Nureyev La Bayadère immers zelf gedanst op precies datzelfde toneel van de Opéra in Parijs. Enkele weken later vluchtte hij van zijn strenge leven in de Sovjet-Unie naar de vrijheid van het westen, waar hij kon zijn wie hij was.
De man, die in 1938 werd geboren in een rijdende trein, vond nooit rust. Hij bleef een zwervende ziel, zowel in het leven, de liefde als op het toneel. Hij weet dat de première van de dag erna zijn laatste choreografie is.
Hij woont de première bij, liggend op zijn divan in de coulissen. Aan het einde van de voorstelling wil hij graag nog één keer applaus halen. Alleen. De stervende en gebroken Nureyev staat op en als de danser van weleer loopt hij voor de allerlaatste keer naar het licht en gaat het applaus tegemoet.