Fietsen bij Ootmarsum, knooppuntroute met tips

Startpunt van de route
Het startpunt van ons dagje fietsen bij Ootmarsum is in het centrum. We parkeren onze auto net iets buiten het centrum en wandelen een rondje door de gezellige straatjes vol oude pandjes, kleine winkeltjes en diverse galerieën. Wat ons opvalt is de grote hoeveelheid mooie beelden die overal in de stad staan. Wat een leuke verrassing! Na deze korte wandeling lopen we naar de fietsverhuurder, waar we onze fietsen ophalen. Wij gaan vandaag de 53 kilometer lange Springendalroute rijden en halen het boekje met de omschrijving op bij de VVV op de markt. De route start vlakbij de VVV bij knooppunt 69.

Een moeizaam begin
Ons dagje fietsen bij Ootmarsum kent een moeizame start. Vrijwel direct bij het uitrijden van het centrum zijn we de route al kwijt. Dat wij niet de enigen zijn die hier verdwalen blijkt als we het even navragen. "Ik ben de expert in het wegwijzen" zegt de meneer, "elke dag wijs ik verdwaalde fietsers de weg naar het dichtstbijzijnde knooppunt". Het knooppunt waar we na zijn aanwijzingen uitkomen staat niet op onze route, maar met de mobiel van Frank komen we er wel. We fietsen weer terug waar we mis reden en komen net aan de rand van de stad achter het openluchtmuseum uit. Daar vinden we het enigszins verdekt opgestelde bordje en vervolgen onze weg. Niet lang daarna zijn we wederom de weg kwijt als we blijkbaar weer een bordje gemist hebben. Pffff, het is lastig fietsen zo, maar ook hier helpt de mobiel prima. Daarna gaat het gelukkig goed, want we zijn zo best wat tijd kwijt voor we echt van start gaan. Vanaf nu is het alleen nog maar fietsen en genieten.

Rust.... Wat direct al opvalt is hoe stil het om ons heen is. Onze rit gaat over fietspaden en rustige wegen zonder (of met een enkele) auto's. Onderweg passeren we akkers en kleine stukjes groen. In de velden zien we diverse keren een haas, die zie je niet zo vaak. Wat een genot is het om zo'n groot beest door de velden te zien sprinten. Na een uurtje fietsen komen we bij het kanaal Almelo Nordhorn dat we via een grote sluis oversteken. Het water is helemaal groen van het kroos. Onze weg gaat helaas niet verder langs het kanaal maar langs een bosrand en akkers door naar de eerste stop bij Het Stift.

Lunchen in stijl We lunchen vandaag in stijl bij restaurant de Stiftschuur waar we een lekkere High Tea gereserveerd hebben. We drinken thee uit porseleinen kopjes en genieten van een overvloed aan zoete en hartige hapjes.

De Stiftschuur is onderdeel van de oude kern en beschermd dorpsgezicht Het Stift. In eerste instantie was het een benedictijnenklooster, later een plek waar adellijke dames een goede opvoeding kregen. Tegenwoordig worden de meeste gebouwen bewoond door particulieren en is de kerk nog in gebruik. De Stiftschuur was het onderkomen voor paarden en koeien, nu een sfeervol plekje om wat te eten of drinken. Je kunt ook trouwen in het Stift en er je feest geven, dat lijkt ons heel bijzonder.

Hooibalen en Twentse humor
Na deze uitgebreide stop stappen we weer op de fiets. Er is nog werk aan de winkel, we hebben pas een kwart van de route afgelegd. Vanuit Het Stift rijden we via een smal paadje tussen de weilanden door. Iets verderop zie ik een klein kapelletje waar we even stoppen. Daarna gaat het weer verder langs weilanden en kleine randjes met struiken en bomen. Het gras is gemaaid en overal liggen de hooibalen klaar om opgehaald te worden.

Een klein stukje bos
Na een tijd komen we bij het enige drukke stuk van onze dag fietsen bij Ootmarsum als het fietspad even parallel aan een grote N weg loopt. In één van de weilanden zien we in de verte een paar reetjes aan de bosrand staan. Al snel schieten we zelf ook het bos in. In de route omschrijving staat dat we langs Havezate het Everloo komen, waar je ook wat kunt drinken. Het gebouw is mooi, maar verder is het een dooie boel en alles is gesloten, dus we fietsen snel verder.

Landgoed Singraven
Als we uit het bos komen rijden we het gebied van Landgoed Singraven binnen. Singraven ligt dichtbij de plaats Denekamp langs de rivier de Dinkel. Op het landgoed staan diverse mooie gebouwen en een oude, nog werkende watermolen. We gaan even lekker zitten op het terras bij de watermolen. Vandaag zijn de molen en het landhuis gesloten, maar op diverse dagen kun je er een bezoek brengen (tegen betaling) Over het gebied loopt een langer wandelpad en je kunt ook in de aangelegde tuinen wandelen. Wij stappen na ons drankje weer op de fiets voor het laatste deel van onze rit.

Een moment van totale jaloezie
We komen weer aan het het Almelo Nordhorn kanaal en wijken een kort af van de route. Iets verderop ligt het bijzondere smalle schuivenhuisje dat al uit 1887 stamt. Deze bijzondere stuw regelt het water van het kanaal en laat het in de Dinkel lopen die hier onder het kanaal doorstroomt. Als ik nog even wat foto's maak loopt Frank alvast met de fiets naar de overkant van het kanaal en duikt achter het schuivenhuisje. Niet veel later voeg ik me bij hem en vertelt hij mij met een grote grijns dat hij zojuist een ijsvogeltje heeft gezien. Staand op een brug achter het huisje zag hij met hem met zijn felblauwe kleuren onder zich door vliegen. Inmiddels is de vogel, waar wij al zo lang naar op zoek zijn in Nederland, alweer gevlogen. Frank gelukkig en ik strontjaloers!

Overstekende koeien en een ontspannen afsluiting van de dag Niet veel later zitten we weer op de fiets. We kijken op onze klok en besluiten dat we de route iets in gaan korten. Het laatste deel door het Springendal zullen we later vanuit ons appartement, dat er midden in ligt, verkennen. Onderweg moeten we nog even wachten als een boer zijn koeien over de weg leidt, op weg naar de stal. Het is een grappig gezicht en ook bijzonder om zo even deel uit te maken van het alledaagse leven van een Twentse veehouder. Daarna fietsen we rustig door en komen net voor zessen weer aan in Ootmarsum.

Precies op tijd om onze fiets in te leveren en ik vind ook nog eens die nieuwe fietstas die ik al een paar maanden wil kopen. Daarna slenteren we rustig door naar het Twents Gastenhoes. Hier worden we warm ontvangen en krijgen we het dagmenu, dat bestaat uit drie gangen en een drankje naar keuze, aangeboden. Binnen is het gezellig vol met genietende gasten. Jammer dat het weer wat minder is op deze dag want het terras ziet er gezellig uit. Na een lekker kopje koffie stappen we moe en voldaan weer in de auto. Een mooie afsluiting van onze dag fietsen bij Ootmarsum en door het gevarieerde Twentse landschap.

Wij kregen dit dagje fietsen aangeboden vanuit de VVV Dinkelland-Ootmarsum in samenwerking met een aantal lokale ondernemers. Je leest hier, net als altijd, mijn eigen mening. Wij vonden een dag fietsen bij Ootmarsum een prima manier om het gebied te verkennen. Niet te zwaar en voor iedere fiets en natuurliefhebber een echte aanrader.

Meer lezen van Ivonne? Kijk dan op www.myfootprints.nl